توضیحات
به دنبال اوجگیری ستیزهای قبایلی آریان، و زمانی که کاوے ها در همه جا با هم در جدال برای تشکیل اتحادیه های بزرگ بودند و آرامش و امنیت از جوامع آریایی سلب شده بود
رت آشر پسر پوروش اسپم از خاندان اسپیتامہ” به عنوان پیام آور صلح و آرامش، و ستیزنده لفظی با افزون خواهیهای امیران گسترش طلب و سواری خواهیهای متولیان دین، ظهور کرد و پرچم مبارزه لفظی با کردارهای این دوطبقه را برافراشت.
زرت أشت» به معنای شتر زرین است. شتر در خاستگاه زرتشت – یعنی خوارزم و بیابانهای آسیای میانه – حیوانی بسیار مفید به شمار می رفت، زیرا سواری بود، بارکش بود، شیر برای تغذیه می داد، از گوشتش تغذیه می شد، از پشمش پوشاک و چادر ساخته می شد، و از چرمش فرش و سپر و تخت کفش و ابزار می ساختند. به این علتها برای شتر ارج و منزلتی قائل بودند، و برای فرزندانشان نام شتر را با پسوندهای زیبا برمی گزیدند، و یکی از این نامها که رت أشتر بود را پوروش اسپم (اسپ آبرش) برای نوزاد خویش برگزید. اهمیت شتر در منطقه زادگاه و پرورشگاه زرتشت را چندین سده پس از او نیز در نگاره های تخت جمشید می بینیم که مردم باختریہ و خوارزم ارجمندترین هدایای سرزمینشان که شتر است را برای تقدیم به پیشگاه داریوش بزرگ آورده اند. اسپ نیز چون یک حیوان سودمند بود نام فرزندانشان را به آن پیوند می زدند. نامهائی که پسوند «اسپ» دارند…
