توضیحات
هدف کتاب حاضر، تاریخ جامعه شناختی شعرنو در ایران، از آغاز تا سال ۱۳۵۷ است. و شعرنو اصطلاحا به اشعاری گفته می شود که آزاد از تعهدات شتی نسبت به اوزان قراردادی و قافیه ها و ایماژها و تلمیحات وکنایات، … باشد.
اگرچه در طول تاریخ ادیات فارسی، گاه اشعاری آزاد از قید تاری اوزان دیده می شود، ولی هیچکدام از آنها را به برف داشتن همین یک مشخصه نمی شود شعر نو محسوب داشت؛ و نیز نمی شود بدین بهانه، یعنی به بهانه شکستگی وزن چند شعر در گذشته، تاریخ پیدایش شعر نو را تا قرنها به عقب برد. وقتی که از مبداء تاریخ پدیده ئی سخن می رود، غرض هنگامی است که آن پدیده از آن به بعد آغاز به رشد و تحول و پیشروندگی میکند؛ تستری می یابد و به عرصه ها و پدیده های دیگر نفوذ میکند و عوامل اجتماعی دیگر را تحت تأثیر و تغییر قرار می دهد. پدیده های اتفاقی که چون حباب هائی بر بستر تاریخ پیدا می شوند و بلافاصله از بین می روند و مبداء هیج اتفاق و حرکت بعدی نیستند و….
