ایران بین دو انقلاب

توضیحات

در کتاب ایران بین دو انقلاب اثر پروفسور یرواند آبراهامیان، او با تاکید بر انقلاب مشروطه ، سیاست های سال های ۱۹۴۱ تا ۱۹۵۳، حزب توده و انقلاب اسلامی ، تاریخی سودمند از ایران نوشته است او در نوشتن این کتاب از منابع مختلفی استفاده کرده است از جمله استفاه ی گسترده از گزارش های سفیر انگلستان و بحث های مجلس و روزنامه های مختلفی که در آن دوران چاپ می شده است که نتیجه ی آن اثری غنی در جزییات و دارای نقل قول هایی عمیق است.

در حقیقت کتاب ایران بین دو انقلاب را می توان سه کتاب نامید که در یک کتاب جمع شده اند بخش اول آن تاریخ ایران از مشروطه تا سقوط مصدق است بخش دوم آن مطالعه ی حزب توده است و بخش سوم آن مطالعه و توصیف اتفاقاتی است که منجر به انقلاب اسلامی می شود و همچنین به بررسی نیروهای اجتماعی که درگیر حرکت انقلابی شده اند و اتفاقات اساسی که راه انقلاب را هموار کردند می پردازد.

استاد آبراهامیان به بررسی تأثیر تحولات اقتصادی – اجتماعی بر ساختار سیاسی ، به ویژه در زمان سلطنت رضا شاه و محمد رضا شاه می پردازد و به اهمیت حزب توده و شکست رژیم شاه از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۸ توجه ویژه ای می اندازد.

کتاب حاضر در میان کتاب های متعددی که بویژه در سالهای اخیر در باب تاریخ معاصر ایران به فارسی نوشته با ترجمه شده است دست کم از مه تحافظ – جامعیت، روش، و وسعت اطلاعات و منابع – بی نظیر و منحصر به فرد است.

به باور مترجمان، در میان انبوه منابعی که در خصوص تحولات شگرف سده اخیر از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی در دست است، تقریبا هیچ یک از جامعیت لازم و پوشش ما این مقطع از تاریخ معاصر برخوردار نیست. مثلا تاریخ ایران در دوره سلطنت قاجار اثر علی اصغر شمیم که در این زمینه شهرت دارد، به پایان سالت این سلنه ختم می شود. آغاز این مقطع را نیز در کتاب های متعددی که صرفا در باب انقلاب مشروطه به قلم ایرانیان و بیگانگان نگاشته شده است می توان مطالعه کرد، اما طبعا همه این آثار از اواخر عصر قاجار فراتر نمی روند. کتاب مشهور و هشت جلدی تاریخ بیست ساله ایران به تنم حسین مکی که به دنباله تحولات این دوره می پردازد، چنان که از نامش پیداست، به شرح و تفصیل در دهه حکومت و سلطنت رضاشاه محدود می شود.

یرواند آبراهامیان متولد ۱۳۱۹ در تهران، تاریخ نگار ارمنی-آمریکایی زاده ایران است. وی در سال ۱۳۲۹ به بریتانیا مهاجرت نمود و در سال ۱۳۴۲ درجهٔ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد. آبراهامیان پس از مهاجرت به آمریکا موفق به گرفتن دکترای خود، در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه کلمبیا شد.وی در دانشگاه های پرینستون و آکسفورد به تدریس «تاریخ ایران» پرداخت و هم اکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) به تدریس تاریخ جهان و خاورمیانه مشغول است. تخصص اصلی آبراهامیان در مقوله «تاریخ ایران معاصر» است.