توضیحات
از آنجا که بعضی از پادشاهان پیشدادی خود را سلطان هفت کشور (هپت کرشور Hap to Karshvar) دانسته مدعی بودند که “هفت کشور” در تحت سلطه و فرمانروایی ایشان قرار داشته است ، نخست شرح مختصری درین باب بنظر خوانندگان گرامی می رساند.
در اوستا کرارا ” از “هفت کشور” یاد شده است. طبق اساطیر کهن هند و ایرانی ، دو روایت اصلی دربارهی تقسیم زمین وجود دارد. بموجب یکی از این دو روایت ، زمین به سه منطقه یا سه طبقه تقسیم میشده است و بنا به روایت دیگر، به “هفت کشور درگاتاها بجای “هفت کشور”، عبارت هبت ئې تی بومی (Hap taiti Buni) آمده ، واین شکل قدیمی ، در سایر قسمت های اوستا بشکل “هفت کشور” قید شده است .
شاید نخستین اثری که در باب تقسیم زمین به سه ناحیه بدست آمده است باب دوم وندیداد راجع به جمشید باشد، که سه بار در روی زمین به پیش می رود و بالطبع هر وقت که مهاجرتی روی داده است ، سرزمین مورد سکونت را به نامی خواند ماند .هندیان باستان نیز با اختلافاتی در جزئیات امر به در مورد تقسیم زمین دارای همین عقیده…..
