توضیحات
خاستگاه همه مکتب‌های امنیتی شناخته شده در دنیای امروز کشورهای غربی هستند. از زمانی که رئالیست‌ها در بستر پژوهش‌های راهبردی، امنیت را در چارچوب دانش نظامی بررسی و آن را با تهدید خارجی تعریف کردند و آنارشی بین‌المللی را گریزناپذیر و چاره را در خودبسندگی نظامی دانستند و پس از آن لیبرال‌ها در چارچوب پژوهش‌های روابط بین‌الملل، ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را بر امنیت افزودند و صلح جهانی را میان لیبرال دمکراسی‌ها شدنی و پیش‌نیاز امنیت را افزون بر زدودن تهدید، آسایش و خشنودسازی قلمداد کردند و سپس مکتب کپنهاک، با رویکرد مستقل‌تری پژوهش‌های امنیتی را دنبال کرد و تهدید را امری بیناذهنی برشمرد و با پافشاری بر بعد اجتماعی و سطح منطقه‌ای امنیت، رویکرد امنیتی‌سازی را مطرح کرد؛ به‌راستی آنها همگی داستان دگرگونی پیوسته چالش امنیت در غرب را بازگو می‌کردند. داستانی که بر تاریخ نیم‌کرهٔ شمالی، از جنگ‌های ۳۰ساله و آن‌گاه جنگ‌های جهانی اول و دوم و سپس دوران جنگ سرد و تا به امروز، همساز و با روند چالش‌های امنیتی در دیگر کشورها بسی بیگانه بود.
