هدف از نوشتن این یادداشت‏ها بررسی سئوال‏هائی است که درباره بحران اخیر در آمریکا و بخصوص مسئله تبعیض نژادی، برای بسیاری مطرح شده است. اما، قبل از بحث درباره آنها، لازم است به چند نکته اشاره شود.

اوّل اینکه، ما نمی‏توانیم نسبت به آنچه در اطرافمان می‏گذرد بی‏اعتنا بوده و بی‎توجه رد شویم، حتّی اگر این حوادث مستقیماً به ما ارتباط نداشته بـاشند. به‏طور مثال، تظاهراتی که در حال حاضر در بسیاری از شهرهای آمریکا پیش آمد ممکن است تاثیری فوری در زندگی کسانی که در معرض چنان تظاهراتی نیستند، نداشته باشد. ولی اگر با دقّت بیشتری به آنچه اتفاق افتاد و بعد از آغاز اپیدمی کرونا در حال شکل‏گیری‏اند توجه کنیم، خواهیم دید که ما با یک تحول بسیار بنیادی روبه‏رو هستیم که حداقل از دو جنبه دارای اهمیّت است:

اوّل اینکه تظاهرات و درگیری‏های مردم و مأموران انتظامی، بیش از گذشته جامعه آمریکا را به‏سمت دوقطبی شدن سوق داد که عواقب آن می‏تواند برای همه مشکل‏ساز باشد. دوّم نتایج احتمالی تحوّلات اجتماعی، سیاسی و تجاری حاصل از ویروس کرونا است که به‏درستی روشن نیستند و بخصوص اثرات دراز مدتش قابل پیش‏بینی نمی‏باشند.

نکته دوّم، بسیاری که اسم و اسم فامیل‏شان غیر آمریکائی است و با لهجه، انگلیس صحبت می‏کنند و شکل آنها نیز به آمریکائی‏های سفیدپوست نمی‏خورد، این امکان وجود دارد که خود را در شرایطی ببینند که برایشان چندان دلچسب نباشد. به‏طور مثال طبق گزارش روزنامه “سن دیگو یونیون تریبون” ” San Diego Union- Tribune ” مورخ 27 می 2020، در طی ماه‏های آوریل و می، 28 نفر از ساکنان آسیائی تبار در سن دیگو صرفاً به‏دلیل آسیائی بودن مورد اهانت و تعدادی از آنها هم مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. گرچه این عمل توسط تعدادی از مسئولین به شدّت محکوم شد ولی تجربه ثابت کرده که این نوع محکومیّت‏ها تاثیر چندانی در برخورد با تبعیض نژادی ندارند.